Introductie Leica Trinovid 32 HD kijkers.

Leica breidt haar succesvolle instaprange outdoor- en natuurverrekijkers uit

Vandaag presenteren we de volledig nieuwe Leica Trinovid 32 HD verrekijkers. Meer dan een eeuw aan kennis en ervaring in het ontwerpen en produceren van optische producten, staan aan de basis van deze nieuwe en compacte generatie Leica verrekijkers. Compact, licht van gewicht en robuust. Deze nieuwe generatie van de Trinovid 32 HD-familie Leica Sport Optics biedt een ideale en voorheen ongeëvenaarde kijkkwaliteit voor outdoor, natuur- en vogelliefhebbers. De succesvolle Leica Trinovid 42 HD serie wordt nu dus uitgebreid met twee nieuwe verrekijkers: de Leica Trinovid 8×32 HD en Leica Trinovid 10×32 HD.

De Leica Trinovid 8×32 en 10×32 HD, Om altijd bij de hand te hebben.
Net als de Leica Trinovid 8×42 en 10×42 HD-verrekijkers garanderen de nieuwe Trinovid 32 HD-modellen een uitzonderlijk helder en duidelijk zicht, een hoge resolutie, superieure kleurechtheid en een perfect contrast. Dankzij hun compactheid en lage gewicht passen de Leica Trinovid 8×32 HD en Leica Trinovid 10×32 HD perfect in elke bagage, rugzak of zelfs tas en zijn ze dé perfecte reisgenoten. De met rubber beklede behuizing biedt niet alleen een perfecte grip, maar maakt de verrekijker ook zeer duurzaam, zelfs bij intensief gebruik.

Met zijn extreem lichtgewicht ontwerp zorgt de rubberen buitenkant ervoor dat de Trinovid 32 HD een robuuste en betrouwbare metgezel wordt. De ideale balans van een hoge lichtdoorlatendheid, een helder beeld met een goed contrast en natuurlijke kleurweergave, staan garant voor adembenemende kijkervaring en ongehinderd genieten van de wereld, zelfs in slecht daglicht, op bewolkte dagen of tijdens de schemering. De relatief grote beeldhoek van de nieuwe Leica Trinovid 32 HD kijkers zorgt ervoor dat de bijzondere natuurmomenten snel in beeld gebracht kunnen worden en de ultrakorte minimale scherpstelafstand van slechts 1 meter brengt ook vlinders, insecten en kleine reptielen beeldvullend in beeld.

Zoals bij alle topmodellen verrekijkers in het Leica-assortiment, hebben de lenzen van alle Leica Trinovid HD verrekijkers een zeer effectieve, waterbestendige en vuilafstotende Leica AquaDura coating. Hierdoor blijft in de regen of mist het beeld helder en is de kijker snel te reinigen. De Dioptrie brilcorrecties kunnen snel en eenvoudig ingesteld worden met het rechter oculair en de persoonlijke instellingen voor de kijkafstand tot het oog kunnen worden aangepast door de oogschelp aan te passen. Dit kan heel praktisch met vier click-stopposities. De Leica Trinovid 8×32 HD en de Leica Trinovid 10×32 HD worden compleet geleverd met een nieuw ontworpen lichte en robuuste Leica beschermhoes, gemaakt van water en vuilafstotend neopreen.

‘Onze Leica Trinovid HD-verrekijkers zijn ontwikkeld voor een snel en universeel gebruik. Ze bieden een hoge optische kwaliteit en zijn tegelijkertijd extreem robuust en veerkrachtig, ‘zegt Nanette Roland, Product Manager, Leica Sport Optics. ‘Onze ingenieurs richtten zich vooral op de compacte afmetingen, het lage gewicht en de hoogst mogelijke beeldkwaliteit. De nieuwe Trinovid HD-verrekijker is hierdoor ook de ideale metgezel voor outdoor-, wild- en vogelliefhebbers.’

Leica Trinovid HD 32 kenmerken

• Uitzonderlijke optische prestaties
• Compact en licht van gewicht
• Extreem robuust
• Waterbestendige en vuilafstotende Leica AquaDura coating • Unieke ultra korte
• scherpstelafstand van slechts 1 meter.
• Perfecte ergonomie/ handligging
• Aantrekkelijk design
• Excellente prijs / kwaliteitverhouding

Beschikbaarheid en prijzen:
De nieuwe Leica Trinovid HD verrekijkers zullen te koop zijn via de erkende Leica Sport Optics dealers vanaf eind mei 2017. Kijk voor een Leica SO dealer bij uw in de buurt op: http://www.transcontinenta.nl/leicasodealers. De Leica Trinovid 8×32 HD heeft een adviesprijs van €949.00 en de Leica Trinovid 10×32 HD van €999,00 inclusief B.T.W..

100% tevredenheidsgarantie ook voor de nieuwe Leica Trinovid 32 HD modellen
De Leica Trinovid 32 HD verrekijkers hebben net als alle andere Leica Sport Optics kijkers de “100% tevredenheidsgarantie”. Deze unieke garantie sluit naadloos aan bij de hoogwaardige kwalitatieve eigenschappen van de nieuwe Leica Trinovid 32 HD verrekijkers. De nieuwe Leica Trinovid 8×32 HD en 10×32 HD, worden automatisch ondersteund met dit extra verkoopargument. De “100% tevredenheidsgarantie” is overigens een activiteit die exclusief voor de Nederlandse markt door Transcontinenta B.V. is ontwikkeld. Uitsluitend Leica Trinovid 32 HD verrekijkers geleverd door Transcontinenta B.V. komen dus voor deze ondersteuning in aanmerking.

Holi, een kleurrijk avontuur in India met de Leica X-U.

Holi is zonder twijfel een van de kleurrijkste festivals op aarde. Afhankelijk van waar je in India bent, duurt het twee dagen tot wel twee weken. Een combinatie van vuur, water en ongelooflijke hoeveelheden gekleurd poeder vult de straten. Ik besloot om – nu ik toch in India was – mijn Holi te vieren in Radjastan en meer specifiek in Jodhpur, ook wel de blauwe stad genoemd. En dat laatste leek mij nu wel een mooie combinatie; blauwe huizen, met straten gevuld met mensen die onder de rode, groene en gele poeder zitten.

Een belangrijk dingetje is echter het maken van foto’s. Esthetisch leent dit festival zich perfect voor foto’s, maar het is een drama voor bijna elke camera. Het gekleurde stof is zo fijn, dat het overal tussen komt te zitten en daarbij zal elk Indiaas kind de mogelijkheid om een toerist nat te gooien, zeker niet nalaten.

Mijn oplossing hier lag eigenlijk vrij voor de hand. Ruim een jaar geleden lanceerde Leica de XU. Een shock bestendige, water- en vooral stofdichte camera met een vast 35mm objectief met een diafragma opening van f 1.7. In veel reviews wordt hij aangemerkt als een sport- en/of heavy duty camera. Kortom, een uitgelezen ‘Holi-festival-camera’ leek me.

Gedurende de dagen dat ik ermee fotografeerde heb ik van de camera gehouden en ik heb hem vervloekt. Dit is een bekende reactie voor mij en heeft veel minder van doen met de camera dan met mijzelf. Over het algemeen moet ik altijd wennen aan een nieuwe manier van werken. Het heeft me tenslotte ook heel wat tijd gekost om de M in de vingers te krijgen, gepaard met het voor mij bekende gevloek dat daarbij hoort. Maar ik kan nu – zo’n zes jaar later – met trots zeggen dat ik niets liever in mijn handen heb dan een M. Sterker nog ik heb al mijn andere camera’s van de hand gedaan. Zoals gezegd is fotograferen met de M tijdens Holi echter geen goed plan.

 

In Jodhpur duurt Holi slechts twee dagen. De eerste dag zijn de mensen vooral bezig met de voorbereidingen van de avond. Overal in de stad worden bergen gedroogde koeienstront opgestapeld die vervolgens worden versierd en opgetuigd als ware het een kerstboom. In het midden staat een grote tak die ’s avonds ceremonieel wordt versierd en geëerd om vervolgens – als de stapel wordt aangestoken – uit de vlammen te worden gered. De XU kan tot ISO 1600 prima zijn werk doen en de f 1.7 maakt het vervolgens nog makkelijker om ook ’s avonds heel prima te fotograferen.

Waarom dan vloeken op zo’n heavy duty camera als de Leica-XU? Allereerst was het voor mij al snel duidelijk dat dit (fotografisch) geen action camera is. Wellicht met video wel, maar ik ben nou eenmaal geen filmer, dus ik kan daar helaas niet over schrijven. 
De auto focus was gewoonweg niet zo snel als dat ik met de M gewent ben wanneer ik manual focus en aangezien het een – weliswaar buitengewoon goeie – point en shoot camera is, liep ik de eerste dag veel te rommelen met die focus. De camera heeft geen viewfinder en daardoor vind ik manual focussen lastiger. Daarbij vind ik de ‘manual focus’ hulp – een vergroting in het midden van mijn beeld – helemaal niet prettig om mee te werken. ’s Avonds was focussen daardoor ook een stuk lastiger, maar ik moest en zou het vast leggen. Dan maar wat meer schieten dan normaal. Door dit euvel had ik uiteindelijk de eerste dag redelijk wat foto’s waarbij er scherp gesteld was op een ander onderwerp dan dat ik in mijn hoofd had. Bloed irritant. Gelukkig had ik wel meer dan genoeg geschoten om uiteindelijk meer dan genoeg foto’s te hebben om het verhaal te vertellen.

De tweede dag van Holi ging een stuk beter. Ik had wat gerommeld met de verschillende auto focus mogelijkheden en was inmiddels wat meer gewend aan het Live View fotograferen. Ik voelde me zekerder en meer foto’s waren direct met de eerste poging ‘spot on’. Het feit dat ik – telkens als ik toeristen met volledig in plastic gepakte camera’s achteruit zag lopen – juist naar de actie toe kon, maakte dat ik elke keer een sprongetje in de lucht maakte van geluk. Voor de mensen die ik fotografeerde was het ook een soort verademing leek het wel. Ik kreeg een bak poeder over mijn hoofd ( en camera ), werd vervolgens bekogeld met waterballonnen en beschoten met waterpistolen die gevuld waren met gekleurd water. Het feit dat ik daar vol in mee deed, opende de deur om van dichterbij te kunnen fotograferen en als het ware onderdeel te worden van het geheel.

Met een heel klein beetje zenuwen keek ik naar hoe de camera eruitzag voordat ik hem in mijn hotelkamer onderdompelde in een emmer schoon water. Daar waar ik er uiteindelijk 5 dagen over heb gedaan om van mijn rood-roze kleur af te komen, was de XU na dat eerste dompelbad weer als nieuw. De beloning om vervolgens achter mijn computer de 16,5 MP raw beelden te laden en de foto’s in hun volle glorie in Lightroom te kunnen selecteren en finetunen was het moment waarop ik me realiseerde dat ook de XU in het rijtje van wanna-haves thuishoort.

Fotograaf, Daniel Maissan, www.danielmaissan.nl en http://amanwithaleica.tumblr.com

Een bezoek aan de Friendship Foundation in Srilanka.

Zoals jullie weten reist Leicafotograaf Daniel Maissan de wereld rond en zorgt hij ervoor dat door zijn foto’s bepaalde goede doelen een gezicht krijgen. Momenteel zit hij in Azië en daar bezocht hij voor de Friendship Foundation het dorp Ampara.

Ampara is een kleine plek in het oosten van Sri Lanka waar niet zo heel veel toeristen heen zullen trekken. Los van wat natuur en een mooie tempel hier en daar is er niet zo heel veel te beleven. Ik mag daarentegen logeren bij de familie van meneer Ari. hij is degene die dagelijks de scepter zwaait op de verschillende projecten van de stichting.

Mijn eerste dagen spendeer ik op de dagopvang. ’s ochtends vroeg gaan we met een busje langs de kleine huisjes in nabijgelegen dorpjes om verschillende kinderen met een verstandelijke beperking op te halen. Zij zullen geuren de dag worden begeleid met spelletjes, eten, dansen en zingen. Het valt me op dat geestelijk gehandicapt daadwerkelijk alles omvat. Er zitten kinderen bij met het syndroom van down, verstandelijk beperkte kinderen, maar ook autistische kinderen.

Vanaf het begin af aan kan ik rustig mijn gang gaan. De kinderen vinden het interessant dat er zo’n grote blanke man rondloopt, maar al snel is het nieuwe eraf en spelen ze alsof ik er nooit ben geweest. Voor deze serie heb ik besloten de Monochrom te gebruiken en ik merk dat ik voornamelijk met mijn 24 mm Elmar aan de slag ben. De monochroom blijkt een goeie keuze, gezien ik de ISO redelijk omhoog moet gooien, binnen is het een stuk donkerder en de grillige bewegingen van een kind laten zich moeilijk vangen op 1/60 of 1/30 van een seconde.

Aangrenzend aan de dagopvang is een permanent opvanghuis voor geestelijk gehandicapte vrouwen. De hele dag door doen ze kleine klusjes, ze wassen, vegen en babbelen wat. Velen zijn heerlijk ijdel, met prachtige plastic sieraden om en ze vinden het dan ook maar wat leuk als ik vraag of ze voor mijn camera willen poseren.

De laatste twee dagen ga ik naar een andere locatie. Hier is een bejaardentehuis gevestigd. Meestal worden ouderen verzorgd door hun kinderen en hun familie, maar soms kan dat gewoonweg niet of blijkt dat er geen familie meer is.

Er heerst hier een gemoedelijke rust en de mensen vermaken zich gedurende de dag met wat kletsen, lezen, kleedjes haken en de tuin onderhouden. Ze doen zelf de was, tenzij dit niet meer mogelijk is, dan worden ze uiteraard geholpen.

Tijdens de momenten dat ik niet op de projecten rondliep, wandelde ik met mr Ari door de prachtige kleine dorpjes om Ampara heen. Het natuurschoon overweldigend en het contact met de locale bevolking hartverwarmend.

www.friendshipfoundation.nl

 www.danielmaissan.nl

Review Leica Summaron-M 28mm.

We stelden fotograaf Milan Swolfs in de gelegenheid om de recent geïntroduceerde Leica Summaron-M 28mm F/5.6 in de praktijk te testen. Als groot liefhebber van de bijzondere beeldkarateristiek van klassiek Leica glas wist hij ook tijdelijk de oorspronkelijke oude Leica 28mm Summaron met schroefdraad te lenen ( gemaakt tussen 1955-’63) en een Leica 28mm Hektor  (gemaakt tussen 1935-’55). Hij testte de nieuwe Leica Summaron-M 28mm F/5.6 op zijn Leica M Monochrom M246.

Alle 3 lenzen hebben een uitgesproken ‘vintage karakter’: vignetering, glow, zeer scherp in het midden maar iets minder scherp aan de buitenste randen van de foto. Door het lagere contrast dan moderne en asferische lenzen zijn ze uitermate geschikt voor zwart/wit fotografie. Zijn wereld bestaat uit het fotograferen van pinups, retro settings en vintage evenementen daarom besloot hij om de 28mm Summaron te testen in deze setting. Samen met het pinup Model Ma Chérie D besloot hij om 3 verschillende shoots te doen. Een streetstyle shoot en twee op locatie. Voor de shoots heeft hij alleen natuurlijk licht gebruikt, om te zien hoe de lens rendert in natuurlijk daglicht en binnen op locatie met de combinatie van inval licht en kunstmatig licht.

Lees hier zijn review en bekijk de talloze voorbeeldfoto’s.

Thee plantage Sri Lanka, Daniel Maissan.

Sri Lanka is een nieuw hoofdstuk in mijn reis over de wereld. Mijn lief en reisgenoot is naar huis om daar haar eigen mogelijkheden verder te verkennen en ik dwaal in mijn eentje verder.

Na een wat onwennig oud en nieuw in de touristenhub Kandy, reis ik met de trein door het Sri Lankaanse landschap naar het zuiden. Veel mensen reizen met die trein, die dan ook overvol is, door naar Ella. Ik besluit om halverwege uit te stappen.

In Nuwara Eliya is het koud. Het ligt in het centrum van Sri Lanka op maar liefst 1868 meter hoogte. Normaal ben ik niet zo erg van de kou, een van de redenen waarom ik graag door Zuid-Oost Azië mag reizen, maar ik wil hier toch graag even stoppen. Nuwara Eliya is namelijk een van de vele plekken in het land waar je omgeven wordt door de thee plantages.

Als een notoire theedrinker, stond een bezoek aan theeplantages en een theefabriek in Sri Lanka al heel lang op mijn to do lijst. In Nuwara Eliya is dit een vrij gebruikelijke toeristen attractie. Met een beetje rondvragen en regelen, kon ik echter richting een plantage die minder vaak bezocht wordt en mag ik daar een aantal dagen van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat rondneuzen.

Mijn bezoek begint in het landhuis van de ‘plantation manager’. Een oude koloniale villa met een geweldig uitzicht over de stad en de bergen. Een bizarre gewaarwording. Hier woont een man, met zijn vrouw en dochter, die leiding geeft over meer dan honderd mensen in de plantage. Zijn huiskamer op zich is al groter dan de meeste volledige huizen van de theeplukkers die voor hem werken. Het is een vriendelijke, rustige man en hij lijkt zich zeer bewust van zijn luxe positie. Ik word ontvangen om half zeven ’s ochtends met een kop thee om de dag door te nemen. Het feit dat hij me laat fotograferen in zijn huis en me toezegt die dag vrij mijn gang te kunnen gaan, voelt als een behoorlijk vertrouwen. Hij moet toch weten dat ik ook die ongelijkheid in beeld breng?

 

Om zeven uur ’s ochtends loop ik met de ‘field officer’ richting de velden. Tijdens de wandeling probeer ik alvast wat contact te maken met de overwegend vrouwelijke plukkers. Er is goeie zin en de dames vinden het geloof ik wel leuk dat ik kom kijken. Al snel leer ik dat een theeplukker zo’n 14 tot 16 kilo theeblaadjes – afhankelijk van de soort – per dag moet plukken om een volwaardig loon te ontvangen. Plukken ze minder, dan wordt het loon gehalveerd. Voor een dag wordt hier zo’n Rp 600 betaald ( €4 ), wat redelijk goed betaald schijnt te zijn. Voor elke kilo die ze extra plukken, krijgen ze een bonus van Rp 20. ( ruim €0,10 ). Wat mij vooral verbaast, is het feit dat er bij ziekte wordt betaald en ze daadwerkelijk met pensioen mogen. Sterker nog, gezien het zware werk is het pensioen hier op 55 tot 60 jarige leeftijd. Dit is niet bij elke theeplantage het geval, maar de plantage waar ik terecht ben gekomen heeft het blijkbaar goed geregeld.

Van 8 tot 11uur is de eerste pluk ronde en de meeste dames plukken zo rond de 8 – 10 kilo. Er wordt gewogen en de eerste lading thee vertrekt richting de fabriek. Terwijl de dames hier gaande lunch gaan, ga ik een stukje verderop in de velden kijken bij een groep mannelijke plukkers. Van oudsher is dit minder gebruikelijk. Vrouwen hebben slankere vingers en kleinere handen en kunnen makkelijker plukken – vergelijk het met het bollenpellen in Nederland – maar op deze plantage zijn er ook mannen aan het werk.

Vervolgens loop ik door naar de fabriek. Hier heb ik helaas restricties. Ik mag in het gedeelte waar de thee gedroogd wordt nog rustig fotograferen, maar zodra we de daadwerkelijke fabriek inlopen krijg ik te horen dat ik slechts 1 foto mag maken. Dit om concurrentie en dergelijke te voorkomen. Heel veel teleurstelling voel ik niet, gezien er een hal vol met machines staat, waarvan slechts de helft gebruikt wordt. Het is er rustig en er lopen vrij weinig mensen rond. Ik begrijp dat het de plek is waar de daadwerkelijke productie van de thee die ik koop plaatsvind, maar het voldoet bij lange na niet aan het romantische beeld dat ik had. Snel terug naar de velden, want die doen dat wel!

Om 14.00 uur zit de pluk-dag er al op. Ik mag met een van de plukkers mee naar huis en wordt zelfs uitgenodigd om thee te komen drinken en nog wat te eten. De plukkers wonen in een soort kleine rijtjeshuizen, vaak met meer dan een gezin. Hele families slapen samen in slechts twee of drie kleine kamers van 4 bij 4 meter en de keuken is het centrum van het leven. De rest van de dag is gereserveerd voor het huishouden. Wassen, koken, zorg voor de kinderen die uit school komen en ’s avonds gaat niet al te laat het licht uit. Morgen moet er weer vroeg geplukt worden.

p.s.

Alle foto’s zijn gemaakt met de Leica M Typ 240. Bekijk deze en nog meer high res foto’s op de Flickr account van Daniel Maissan. 

Detailinformatie nieuwe Leica M10.

De M van Mijlpaal: De nieuwe Leica M10 maakt indruk met zijn compacte afmetingen, betere prestaties en nog meer intuïtieve bediening.

Een iconisch camerasysteem zet opnieuw een nieuwe standaard neer. De perfecte balans van de reeds lang bestaande tradities en technische innovatie in de Leica M10 belichaamt, als geen ander camera, de essentie van alles wat echt belangrijk is voor de fotografie. Hoewel alle functies aangepast zijn aan de specifieke behoeften van de hedendaagse fotografie, is er geen afwijking van de essentiële beginselen van het legendarische M-Systeem. Elk onderdeel en elke technische oplossing richt zich op compromisloze fotografie. Met zijn compacte afmetingen, betere prestaties en nog meer intuïtieve bediening, zet de Leica M10 een nieuwe mijlpaal in de verdere geschiedenis van de Leica M fotografie.

De vormfactor: analoge afmetingen in het digitale tijdperk

Veel fotografen die de afmetingen van analoge M-modellen op prijs stellen, vanwege hun ideale ergonomie en een perfecte pasvorm in de hand, gaven uiting aan hun wensen voor juist dit formaat voor een digitale M-camera. Leica heeft nu deze droom gerealiseerd. De bovenplaat heeft nu een diepte van slechts 33,75 millimeter, dat is vier millimeter minder dan die van zijn naaste verwant, de Leica M (type 240). Hiermee is de Leica M10 nu de dunste digitale M aller tijden.

De meetzoeker: een accurate kijk op de wereld

De meetzoeker heeft altijd een zeer belangrijke rol gespeeld in het de glorieuze erfgoed van het Leica M-Systeem. Een aantal belangrijke aspecten van deze legendarische scherpsteltechnologie zijn nu verder geoptimaliseerd in de Leica M10. Om de weergave van het onderwerp te verbeteren, is het gezichtsveld met 30 procent vergroot en de vergrotingsfactor is verhoogd naar 0,73. De Eye-relief (de optimale afstand van het oog tot het zoekeroculair) is ook aanzienlijk toegenomen. Dankzij een toename van 50 procent in deze afstand, is de zoeker nu veel comfortabeler te gebruiken, in het bijzonder voor fotografen die een (zonne-)bril dragen.

De sensor: het digitale canvas

Het belangrijkste onderdeel van de Leica M10 is de 24 MP, Full-Frame CMOS sensor speciaal ontwikkeld voor deze camera. De nieuwe technologie leidt tot significante verbeteringen in alle relevante beeldparameters: indrukwekkend dynamisch bereik, een uitstekende contrastweergave, uitzonderlijke scherpte en de fijnste resolutie in details. De unieke pixel- en microlensarchitectuur maakt een bijzonder grote lensopening mogelijk, d.w.z. zelfs lichtstralen die onder een schuine hoek op de sensor komen worden nog nauwkeurig opgevangen door de fotodiodes. Dit is nog verder verbeterd ten opzichte van de vorige generatie Leica M Type 240 sensor. De glazen afdekplaat van de sensor werkt als een infrarood “cut-off” filter en vermijdt zo ongewenste breking en vervormingen die veroorzaakt worden door extra lagen glas. Het weglaten van een low-pass filter zorgt er tevens voor dat de Leica M10 maximale beeldscherpte levert. Dit leidt tot een beduidend betere beeldkwaliteit, met name bij groothoek- en zeer lichtsterke objectieven.

Dankzij het nieuwe ontwerp van de sensor van de Leica M10 is het ISO-gevoeligheidsbereik uitgebreid. Het staat nu waarden toe tussen ISO 100 en 50.000 met aanzienlijk verbeterde ruiskenmerken bij hogere ISO-instellingen. De Leica M10 opent geheel nieuwe gebieden van de fotografie en levert een uitzonderlijke beeldkwaliteit, zelfs onder moeilijke lichtomstandigheden.

Het bedieningsconcept: intuïtief en teruggebracht tot de essentie

Sinds het begin hebben staan Leica M-camera’s voor de concentratie op alleen de essentiële functies. Dit principe is nauwgezet nagevolgd in de Leica M10, die nieuwe normen stelt op het gebied van intuïtieve bediening en snelle toegang tot de instellingen van die relevant zijn in de fotografie. Bijvoorbeeld de bedieningsknoppen op de achterkant zijn beperkt tot een joystick en slechts drie knoppen voor afspelen, Live View en Menu. Het belang van bepaalde instellingen is afhankelijk van persoonlijke voorkeuren en fotografische behoeften. Met het oog hierop heeft de Leica M10 ook een vrij configureerbaar favorietenmenu voor het maken van een persoonlijk profiel met relevante functies.
Een van de meest onderscheidende kenmerken van de Leica M10 is de ISO-draaiknop op de bovenplaat. Voor de eerste keer in een digitale Leica M, kunnen alle essentiële opnameparameters, zoals scherpstellen, diafragma, sluitertijd en ISO waarde handmatig worden ingesteld. Zonder gebruik van het menu, of zelfs het inschakelen van de camera. Hierdoor ontstaat er een nog meer directe controle en grotere discretie bij het fotograferen.

De WLAN module: herinneringen zijn er om getoond en gedeeld te worden

De Leica M10 is de eerste M-camera met geïntegreerde Wi-Fi connectiviteit. Dit zorgt voor een snelle, draadloze overdracht van foto’s naar mobiele apparaten van Apple, waar ze bewerkt kunnen worden en geplaatst en gedeeld in sociale netwerken. De Leica M-app maakt ook de rechtstreekse overdracht van RAW opnamen in DNG-formaat mogelijk naar iPad en iPhone voor verdere bewerking met geschikte apps( vanaf iOS10.2). De Leica M10 kan ook op afstand bedient worden via Wi-Fi met de smartphone of tablet. Dit maakt het gemakkelijk om perfecte opnamen te maken vanuit ongebruikelijke standpunten of om te voorkomen dat de camera beweegt tijdens het fotograferen met langere sluitertijden.

Leica M10: Een volgende stap naar perfectie

‘De Leica M is het hart, de ruggengraat en de ziel van Leica Camera. De Leica M10 verenigt state-of-the-art technologie en uitzonderlijke optische prestaties met een bewuste focus op de traditionele voordelen van het unieke Leica M meetzoeker systeem. In deze, de innovatieve camera en de concentratie op de functies die essentieel zijn voor de fotografie zetten nieuwe standaarden, terwijl het buitengewone minimalistische bedieningsconcept ons een stap verder brengt naar de absolute perfectie. Made in Germany en gemaakt door Leica – de Leica M10 staat als een uitstekend merkstatement voor de verfijnde kunst van engineering, de hoogste kwaliteit en vakmanschap ‘, aldus Oliver Kaltner, CEO van Leica Camera AG.
“De nieuwe M, de M10 is geen camera voor iedereen, maar ook steeds meer een camera voor mensen die houden van een systeem dat is gebouwd voor de toekomst met behoud van de compatibiliteit met zijn verleden. Het meetzoekersysteem laat me mijn foto’s uitkaderen en scherpstellen. Het meetzoeker systeem laat me in de voetsporen treden van werelds grootste fotografen. Het meetzoekersysteem laat me foto’s maken met mijn eigen visuele stijl. De nieuwe M10 en de rijkdom van huidige en “vintage” Leica M objectieven ontlokken en vervullen de wensen van iedere fotograaf .” benadrukt Dr. Andreas Kaufmann, grootaandeelhouder en voorzitter van de raad van commissarissen van Leica Camera AG.

Beschikbaarheid en prijs van de Leica M10:
vanaf nu te koop in de Leica Store Lisse en via de erkende Leica dealers. De verkoopadviesprijs bedraagt €6610,00 incl. B.T.W. Ga naar http://www.transcontinenta.nl/leicacameradealers voor de adressen en contactinformatie.

Hoge resolutie voorbeeldfoto’s:

In de Transcontinenta Flickr account staan hoge kwaliteit voorbeeldfoto’s gemaakt met de Leica M10. Deze set zal continue aangevuld worden met nieuw materiaal.

Wander the world with us – WWOOF

World wide opportunities On Organic farms. (Wwoof)

Wat heeft wwoof-en met fotografie te maken. Niet echt veel, en toch wilde ik er een klein stukje over schrijven. Na de overweldigende indrukken in New York was het eigenlijk heerlijk om eventjes in de verlaten bossen van Murfreesboro – een klein plaatsje ten zuiden van Nashville – met de han-den te werken.

De gastheer van de farm was een wat verstrooide maar uiterst interessante Engelse leraar filoso-fie. Zijn grote droom was om het landgoed, dat hij zorgvuldig heeft uitgekozen en eens in de zoveel tijd uitgebreid door land van zijn buren te kopen, om te toveren in een soort van Engelse beelden-tuin met daarin moderne bouwsels van bekende en onbekende kunstenaars.

In dit geval leek het hem geweldig om een Pagoda – een Japanse thee tempel – te bouwen, ergens midden in het bos. Een week lang stond ik met een zaagmachine, hamers en waterpassen in mijn handen, nadat ik eerst op een quad het halve terrein had doorkruist om daar te komen waar ik zijn moest.

Uiteraard heeft de week ook nog wat leuke beelden opgeleverd. Veelal zijn ze van de professor, maar de D-lux van mijn vriendin werkt ook uitstekend samen met de iPhone waardoor ik ‘onopval-lend’ een volledig spontaan zelfportret kon schieten van het uiteindelijke resultaat.

Bekijk onze Leica foto’s op mijn  Flickr kanaal.Je kunt de foto’s vinden en downloaden op  en het verhaal dat Maartje schreef op http://wandertheworldwithus.nl/yellow-bird-farm

Wander the World with us – New York

Wow, The Big Apple, wat een stad. Daar waar ik in IJsland overwegend naar mijn M240 greep omdat ik toch de mooie kleuren van het landschap wilde vangen, voel ik hier in New York direct de behoefte om ‘old school’ monochrome straatbeelden te schieten. In eerste instantie wat terughoudend, niet wetend wat de reactie zal zijn van de op privacy gerichte en aanklaag grage Amerikanen zal zijn, maar al snel vind ik mijn weg. Weer met de 24 mm Elmar. Dit keer met nog minder kijken, want vanuit de heup gebruikt.

In Brooklyn het buitengewone geluk dat er net een groot fotofestival gehouden word dat deels wordt gesponsord door Leica USA: Photoville. In no time zit ik gezellig te kletsen met Tom, een van de begeleiders van de Leica Akademie USA. Als hij mijn naam hoort begint hij direct te stralen: “You wrote the book A man with a Leica*, didn’t you? I use it all the time in my lessons.” Grappig hoe klein de wereld is en hoe groot de impact kan zijn zonder dat je daar zelf erg in hebt.

Niet veel later in de week bevind ik me in het huis van een dame die in Duitsland al een boek met portretten maakte. Zij is voor haar straatfotografie ook de overstap van Nikon naar een Leica Monochrom aan het maken en vroeg me of ik haar niet een paar uur prevelen kon geven. Het werken zonder autofocus en slechts volledig manuele instellingen breekt haar af en toe toch op. Onder het genot van een kop groene thee leg ik haar het zone-focus systeem uit, waarmee ze vanuit de heup zou kunnen fotograferen. Samen gaan we vervolgens de straat op en ik besef me dat het fantastisch is om mensen mee te kunnen nemen in mijn liefde voor fotografie.

Hierna vertrekken we naar Nashville, de onofficieel hoofdstad van de country music. Wie weet wat voor fotografie dit gaat opleveren. We houden jullie op de hoogte. Kijk vooral mee op wandertheworldwithus.com

*Editors note:

Het boek waar Tom over sprak met tips over het werken met de Leica M kun je hier vinden.

Wander the World with us – Ijsland.

Na een flinke tocht door IJsland zijn er een aantal conclusies die ik kan trekken:

• Een week is veel te kort om dit prachtige land te bekijken
• Het is raadzaam om een foutwheel drive te huren en geen VW Polo
• Een 24mm lens meenemen was een bijzonder goed idee
• Het licht is in het najaar echt prachtig

Helaas hadden wij wel maar een week de tijd dus dan is het direct nodig om keuzes te maken. Omdat het idee van een leeg en verlaten landschap ons wel aansprak, besloten we het toeristische zuiden van het land te mijden en dus naar het noorden af te reizen. Een goedkoop autootje huren leek ons een goed idee, daar het openbaar vervoer niet al te best geregeld is in dit land. Dat bleek echter een misvatting en met €100,- voor een nieuw wiel hadden we achteraf wellicht beter direct voor een 4 x 4 kunnen kiezen.

Onderweg hebben we een prachtig schouwspel aan diverse landschappen voorbij zien komen. Van een met mos begroeide maan vlakte, tot uitgestrekte velden en van de onnoemelijke hoeveelheid watervallen tot aan de verdwaalde kerkjes in het lege landschap. De Leica M 24mm Elmar voelt zich hier als een vis in het water, ongeacht of hij op de Leica M Monochrom wordt gebruikt of op de Leica M240. In het begin gebruikte ik veel de Live view functie of de EVF, maar op den duur wist ik redelijk precies in te schatten wat er in mijn beeld zou verschijnen.

Bij terugkomst in Reykjavik kon ik gelukkig ook nog even wat portretten schieten en aan mijn fascinatie voor mensen voldoen. Maar zeven dagen vliegen natuurlijk om, dus een volgend verhaal komt uit New York. We houden jullie op de hoogte. Kijk vooral mee op wandertheworldwithus.com en ga voor mijn foto’s naar de Flickr account.

Introductie Leica Q Titanium.

De Leica Q Titanium
Deze nieuwe grijs gelakte versie, biedt een perfecte synthese
van camera technologie, design en functies.

Transcontinenta, importeur van Leica in Nederland, presenteert een nieuwe Leica Q: de Leica Q Titanium grijs gelakt. Met de Leica Q Titanium grijs gelakt biedt Leica een alternatief ontwerp voor haar high-performance, compacte camera met een vaste lichtgevoelige prime objectief en Full-Frame sensor. In tegenstelling tot de discrete zwarte camera body, het objectief en lederen bekleding van de standaard Leica Q, valt de nieuwe kleurkeuze op door de titanium-grijze finish op het bovendek, de achterkant en de bodemplaat van de camera. De combinatie van het uiterlijk van prestigieuze metalen en zwarte elementen zoals het leer en het objectief, geven de camera zijn unieke verfijnde, premium en tegelijk robuuste uitstraling. In vergelijking met zijn tegenhanger in het zwart, beschikt de Leica Q Titanium grijs gelakt over kenmerken die niet in het standaard model terug te vinden zijn. Dit zijn o.a. de gravure van de “feet” schaal en de brandpuntsafstand indicaties op het objectieflens in het rood en de kleur gecoördineerde draagriem gemaakt van een robuust materiaal, dat wordt gebruikt voor klimtouwen, die samen met de camera wordt meegeleverd.

De technische specificaties van de Leica Q Titanium grijs gelakt zijn identiek aan die van het standaard zwarte model en maken indruk op gebruikers met het snelle en intuïtieve bedieningsconcept en een bijzonder lichtgevoelig objectief. Het Leica-Summilux 28mm F/1.7 ASPH. objectief maakt de camera ideaal te gebruiken in bestaand licht situaties en heeft een beeldhoek die opnamen met natuurlijke perspectieven en verhoudingen reproduceert. Dit maakt de Leica Q tot de perfecte camera voor straat-, architectuur- en landschapsfotografie. In combinatie met een 24 MP, Full-Frame CMOS sensor, precies afgestemd op het objectief, levert de camera rijk gedetailleerde opnamen met weinig ruis in een optimale kwaliteit bij een ISO-gevoeligheid van maximaal 50.000. De Leica Q Titanium biedt de grootst mogelijke creatieve vrijheid voor het realiseren van zelfs de meest veeleisende fotografische ambities. Niet op zijn minst dankzij de praktische mogelijkheid om snel te schakelen tussen macro-, automatische- en handmatige scherpstelling.

Om ervoor te zorgen dat het beslissende moment nooit wordt gemist, beschikt de Leica Q Titanium Full-Frame camera over de snelste autofocus in zijn klasse en biedt precisie scherpstellen in bijna real-time. Tegelijkertijd verwerkt de Maestro II beeldprocessor van Leica de gegevens van de sensor op een enorme snelheid en maakt continue opnamen mogelijk met maximaal tien beelden per seconde bij volledige resolutie. Om een betrouwbare controle van de beeldcompositie met deze snelheid mogelijk te maken, beschikt de Leica Q Titanium over een geïntegreerde zoeker met een resolutie van maar liefst 3.68 MP. Zelfs de kleinste details van elke beeld worden zonder merkbare vertraging weergegeven als de camera naar het oog van de gebruiker wordt gebracht.

Alle functies van de Leica Q Titanium zijn overzichtelijk en logisch geplaatst om een perfecte ergonomie te garanderen. Zijn duidelijke en logische menu indeling zorgt voor een snelle toegang tot alle essentiële functies en stelt gebruikers in staat om persoonlijke instellingen te programmeren. De Leica Q Titanium maakt ook video-opnamen in Full HD kwaliteit. Afhankelijk van de scene en het onderwerp, kunnen gebruikers kiezen tussen 30 of 60 beelden per seconde voor video-opnamen in MP4-formaat.

De Leica Q Titanium beschikt over een geïntegreerde Wi-Fi module voor draadloze overdracht van foto’s en video naar andere apparaten en het volledig op afstand bedienen van de camera via WLAN of direct Wi-Fi met behulp van een smartphone of een tablet. De Leica Q App., voor iOS en Android apparaten, kan voor deze functies gratis worden gedownload van de Leica website, de Apple App Store of Google Play Store. De Leica Q App. maakt het ook mogelijk de instelling van parameters zoals bijvoorbeeld diafragma en sluitertijd aan te passen. De Leica Q Titanium ondersteunt ook NFC, Near Field Communication, voor een snelle en eenvoudige verbinding met een smartphone.

Adobe Photoshop C en Adobe Lightroom CC, de professionele digitale workflow-oplossingen voor Apple Mac OS X en Microsoft Windows®, zijn ook opgenomen als onderdeel van het Leica Q Titanium grijs gelakt leveringspakket. Deze digitale software voor het beheren en bewerken van foto’s en video’s biedt een uitgebreide reeks functies en ondersteunt de DNG files van de Leica Q. Leica Q Titanium bezitters kunnen, nadat ze hun camera geregistreerd hebben, de software 90 dagen lang gratis gebruiken.

Prijs en beschikbaarheid.
De Leica Q Titanium grijs gelakt komt in november beschikbaar bij de geautoriseerde Leica Store en Leica dealers in Nederland. De consumenten adviesverkoopprijs incl. BTW zal € 4.525,00 bedragen.